ตอนที่ 1213 - 1214

ตอนที่ 1213 หมีดำตัวน้อยๆ

“ขอรับ ข้าทราบแล้ว” เฟิ่งจิ่วพยักหน้าขานรับ ได้ยินเจ้าสำนักกำชับสอนสั่งเช่นผู้อาวุโส กระทั่งผ่านไปครึ่งชั่วยามถึงจะลุกขึ้นออกไปยังอาศรมของเธอ

จากนี้ไปคงไม่มาสำนักศึกษาหกดาราแล้ว เสี่ยวเฮยที่เฝ้าอาศรมเช่นนั้น ต้องดูว่ามันจะกลับเข้าป่าหรือทำเช่นไร

นั่งขนนกบินกลับอาศรม อสูรกลืนเมฆาออกมาจากห้วงมิติ แล้วกระโดดจากบนขนนกบินลงพื้นทันที หมีดำตัวใหญ่เบื้องล่างเห็นพลันกระโจนออกมาวิ่งรอบอสูรกลืนเมฆาอย่างตื่นเต้นดีใจ

“กรรซ์!”

สิ้นเสียงคำรามอย่างเริงร่าก็เห็นเฟิ่งจิ่วเดินลงมาจากขนนกบิน

“เสี่ยวเฮย” เฟิ่งจิ่วขานเรียก เห็นหมีดำตัวใหญ่กระโจนมาตรงหน้า กอดขาคลอเคลียอย่างออดอ้อน เห็นท่าทางก็หัวเราะเบาๆ พร้อมลูบๆ หัวของมัน

“พวกเราจะไปแล้ว จากนี้จะไม่กลับมาที่นี่ เจ้าจะกลับเข้าป่าหรือไม่?”

“กรรซ์ๆ” มันร้องคำรามเสียงต่ำๆ หัวหมีใหญ่พลันสะบัดไปมา

“ไม่กลับไปหรือ?”

เฟิ่งจิ่วมานั่งใต้ต้นไม้ เอ่ยว่า “ไม่กลับไปก็ตามข้ากลับบ้านเถอะ! ถึงเวลานั้นไปเฝ้าบ้านให้ข้าก็ได้ แย่ล่ะ เจ้าตัวใหญ่เพียงนี้ย่อเล็กลงหน่อยได้ไหม?”

“กรรซ์!”