2 บทที่ ๒ : เสียงลือเสียงเล่าอ้างถึงท่านขุน

แสงแดดยามเช้าสาดส่องไปทั่วทุกสารทิศเมื่อตะวันฉายเหนือท้องนภาบ่งบอกว่ารุ่งเช้าวันใหม่ได้เริ่มขึ้นแล้ว ผู้คนเดินพลุกพล่านไปตามตลาดในยามเช้าเพื่อเลือกจับจ่ายซื้อของกลับไปทำกินที่เรือนตามความเคยชินอย่างเป็นกิจวัตร แต่หากลองมองเพ่งดูดีๆ แล้วล่ะก็...คงจะได้เห็นชายหนุ่มท่าทางลุกรี้ลุกรนแต่งกายแปลกตากำลังซ่อนตัวลอบแอบมองการกระทำของพวกเขาอยู่อย่างไม่ใกล้ไม่ไกล

อัสดงที่กำลังแอบด้อมๆมองๆสังเกตทุกการเคลื่อนไหวของชาวบ้านที่แต่งกายคล้ายคนในยุคสมัยก่อนพอก้มลงมองชุดนอนสีฟ้าใสตัวบางลายตัวการ์ตูนแมวที่ไม่มีหูของตนเองก็ได้แต่คิดอนาถ เพราะหากถ้าออกไปในสภาพนี้ยังไงก็ต้องตกเป็นเป้าสายตาเป็นแน่

พอคิดได้ดังนั้นร่างบางจึงค่อยๆ เคลื่อนย้ายตัวเองไปยังบ้านเรือนหลังอื่นอย่างแนบเนียน มองซ้ายมองขวาสำรวจจนแน่ใจว่าไม่มีผู้ใดอยู่ที่ละแวกนั้น พอทางสะวดแบบร้อยเปอร์เซ็นต์ก็ไม่รอช้า รีบหยิบจับชุดที่ตากอยู่ราวผ้าอย่างถือวิสาสะแล้วสวมทันที