บทที่ 047 ระบำหงส์ในสนามรบ

บทที่ 47 ระบำหงส์ในสนามรบ

ร่างกายนี้ไม่ไหวจริงๆ ออกแรงเพียงแค่คืนเดียวก็หลับเป็นตาย แม้กระทั่งศัตรูมาโผล่อยู่ใต้เท้าของตนก็ยังไม่รู้สึกตัวเลยสักนิด หากว่าไม่ได้กันสาดจากกิ่งไม้หนาที่ยื่นออกมาบังไว้ ป่านนี้คงเผยที่ซ่อนตัวออกไปแล้ว

พอนางเพิ่งจะลืมตาขึ้น ก็ถูกฉู่หลียกมือขึ้นมาอุดปากเสียก่อน ชายที่ถูกพิษไปเมื่อคืน ยามนี้สีหน้าท่าทางระมัดระวังเตรียมพร้อม ดวงตาเป็นประกายคมชัด ดูเหมือนว่าจะได้สติตื่นขึ้นมาแล้วจริงๆ เขาขมวดคิ้วมองมาที่ชิงเซี่ยน้อยๆ ก่อนจะเคลื่อนสายตาลงไปยังศัตรูด้านล่างบอกเป็นนัย เกรงว่าเขาคงกลัวว่านางเพิ่งตื่น ยังไม่เข้าใจสถานการณ์ดีกระมัง

กลุ่มค้นหาจำนวนแปดคนของกองกำลังหนึ่งกำลังป้วนเปี้ยนอยู่ด้านล่าง โชคดีที่พวกเขาไม่มีสุนัขล่าเนื้อมาด้วย ไม่อย่างนั้นคงซ่อนตัวต่อไปไม่ได้แน่