48 ตอนที่ 48 : ผัดกะเพราบลัดดี้แมรี – 3

แล้วโลกก็แตกสลายจริง ๆ

ปลาวาฬเผลอดีดนิ้วไปแล้วจริง ๆ นั่นเป็นโชคชะตาที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

"ใช่ ผมคือคนที่เมธัสกรุ๊ปส่งมา"

เขาตอบออกไปแบบนั้น ไม่มีประโยชน์จะโกหก เรื่องจะแดงในที่สุด หลีกเลี่ยงไม่ได้ และไม่มีอะไรจะมาหยุดยั้งได้อีก ปลาวาฬรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนเลวที่สุดก็คราวนั้น แต่ก็ไม่อาจแม้แต่จะสารภาพบาปออกไป

โอบเอื้อไม่ได้ตอบอะไรกลับมาจากคำตอบนั่น

หน้าของชายหนุ่มเรียบสนิท ราวกับรู้และคาดเดาเรื่องทุกอย่างออกอย่างหมดจดตั้งแต่แรกแล้ว ร่างกายที่เปลือยเปล่าของอีกฝ่ายลุกขึ้นไปจากโต๊ะเก่าตัวนั้น เดินไปที่หลังครัว รื้อหาผ้าสะอาดที่พอจะใช้ได้ อาจจะเป็นผ้าเช็ดโต๊ะ ชุบน้ำหมาด ๆ และมาเช็ดตามตัวของเขาที่เปื้อนไปด้วยคราบสารพัน นั่นหลังจากวินาทีที่โลกของทั้งสองได้แตกสลายไปแล้ว

พวกเขาทั้งสองคนแต่งตัวกันในความเงียบ