0103 แบบนี้จะไปโรงเรียนได้ยังไง

บทที่ 103 แบบนี้จะไปโรงเรียนได้ยังไง

เมื่อกลับมาถึงบ้าน ทุกคนเห็นอวิ๋นตั่วบาดเจ็บจนน่าสงสารแบบนี้ ทั้งบ้านก็พากันชุลมุนวุ่นวายอีกครั้ง ชูยินโทรเรียกคุณหมอโจวมา ส่วนป้าหวงก็หาชุดกล่องปฐมพยาบาลไปทั่วบ้าน จริงๆ มันเป็นสิ่งของที่ยื่นมือไปหยิบก็เจอแล้ว แต่ตอนที่วิตกกังวลแบบนี้ดันไม่รู้ว่ามันไปอยู่ไหน เหมือนกับจงใจจะแอบไม่ให้เธอหาเจอ แม่บ้านหลิวยกกะละมังใส่น้ำออกมาเพื่อจะเช็ดเศษฝุ่นเศษดินรอบๆ แผลให้อวิ๋นตั่ว

“อย่าเช็ดมั่วสิ” ชูยินร้อนใจมาก

แม่บ้านหลิวที่โดนขู่จนสะดุ้ง ยกกะละมังเข้ามาอย่างรีบร้อน

“บาดแผลมันจะติดเชื้อเอาได้ ถ้าหากติดเชื้อขึ้นมาแล้ว อันตรายถึงขั้นตัดแขนตัดขาเลยนะ” ชูยินว่า

พอแม่บ้านหลิวนึกขึ้นได้ว่าตัวเองอาจเป็นตัวการทำให้อวิ๋นตั่วถูกตัดแขนตัดขา เธอก็ตกใจจนยกกะละมังใส่น้ำเข้าไปในห้องน้ำ

อวิ๋นตั่วจึงบอกว่า “แค่หนังถลอกนิดเดียวเองนะคะ ทำไมคุณแม่พูดซะรุนแรงขนาดนั้น?”

“เราจะประมาทไม่ได้นะ ไม่กี่วันก่อนแม่ได้ดูข่าวที่มีคนหนังตรงโคนเล็บลอก แต่เธอไม่สนใจ ดึงออกเอง แต่นิ้วก็ยิ่งบวมขึ้นเรื่อยๆ พอไปหาหมอ ก็พบว่าติดเชื้อแล้ว เธอก็เลยต้องตัดแขน” ชูยินว่า