ตอนที่ 141 เจ้าก็คือเฉินฉางเซิงหรือ
เสียงของจูลั่วมีความโกรธเกรี้ยวอย่างมากรุนแรงอย่างมาก คำว่ารุนแรงในที่นี้ยากที่จะเสริมเข้าไป ถ้าหากพูดว่าเหมาะสมที่สุด ก็จะอยู่ที่การเพิ่มคำว่าอำมหิตลงไป ก็เหมือนกับนกเต้าแขกที่ส่งเสียงออกมาเป็นหยาดโลหิต อำมหิตยิ่งนัก เพียงแต่เช่นนั้นก็รู้สึกว่าไม่ค่อยเหมาะสมกับสถานะของเขา แน่นอน ถ้าหากสามารถนึกเชื่อมโยงไปถึงศัตรูของเขาในตอนนี้ คู่กรณีของเขาคือเทพธิดาศักดิ์สิทธิ์แห่งแดนใต้ บางทีอาจจะสามารถเข้าใจได้อยู่บ้าง
“ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เจ้าผิดต่อคำสาบานอันศักดิ์สิทธิ์ในยามนั้น!”
เสียงกล่าวโทษด้วยความโกรธของจูลั่วก้องสะท้อนอยู่บนท้องฟ้าอันเงียบสงบของเมืองสวินหยาง ซึ่งแตกต่างอย่างมากกับกวนซิงเค่อที่นิ่งเงียบ ผู้คนจำนวนมากที่ได้ยินคำพูดนี้ล้วนไม่รู้ว่าคำสาบานศักดิ์สิทธิ์คืออะไร สามารถนึกออกเพียงแค่คำพูดบางอย่างที่อยู่ในกฎหมายที่สูงส่งที่สุด
Support your favorite authors and translators in webnovel.com