15 ณ ทรงวาด 14
"หากจบเรื่องของลี่จูครานี้ ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขให้มากๆ เลยนะเหมยกุ้ย"
"อืม ให้มันจบเรื่องให้ได้ก่อนเถอะ"
"เข้าไปเถอะ"
เฟยเจินพยักเพยิดหน้าไปทางตึกใหญ่แห่งหนึ่ง
"ฉันไหว้จ้ะเฮีย วันนี้เฮียห่าวเฮียซี ไม่มาด้วยหรือจ๊ะ"
เด็กสาวที่ยืนอยู่หน้าภัตตาคารนั้นกล่าวขึ้น เหมยกุ้ยที่ได้ยิน ก็อดไม่ได้ที่จะหันไปหาอีกคน
"มาบ่อยหรือ"
"ก็พอควร ส่วนใหญ่มากับเฮียอีกสองคน"
"ส่วนน้อยมากับเมียเก็บหรอ"
"มาคนเดียว ฉันไม่มีเมียที่ไหนทั้งนั้น เมียหลวงก็ไม่มี จะมีเมียเก็บได้อย่างไร"
เฟยเจินหันไปดุอีกคน
"อ้อ ก็นึกว่ามีซ่อนไว้กรุบกริบ"
"พูดอะไรไม่รู้เรื่อง"
เฟยเจินกล่าว ก่อนจะหันไปหาพนักงานที่ยืนรออยู่นานแล้ว
"เฮียสองคนไม่ค่อยว่างน่ะ ฉันมาสองคน มีโต๊ะไหม"
"มีค่ะเฮีย เข้าไปได้เลย"
เฟยเจินพยักหน้า แล้วเดินนำเหมยกุ้ยเข้าไปในตึก
"ตาย โคตรใหญ่"
เหมยกุ้ยพูดเบาๆ เมื่อเข้าไปข้างใน เพราะไม่เพียงมีโต๊ะเป็นยี่สิบตัว แต่เวทีใหญ่โตข้างหน้าที่มีงิ้วกำลังแสดงอยู่ แล้วโคมไฟระย้าอันใหญ่ ก็ทำให้เหมยกุ้ยห้ามตัวเองไม่ให้ทำปากค้างไม่ได้
"เป็นอะไร"
"ร้านใหญ่จัง"
"ข้างล่างคนเยอะ ไปนั่งเหล่าเต๊งดีกว่า"
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com
