ส่วนที่ 5 บทที่ 026-1

บทที่ 26-1 ทำร้ายคนบนถนน

ฉินอวี้ยิ้มพลางให้คนจัดหาที่นั่ง

เจิ้งอี้ เจิ้งเฉิง และเจิ้งเซี่ยวฉุนทยอยนั่งลง

ฉินอวี้ก็ทำเหมือนเซี่ยฟางหวา ถามคนจากตระกูลเจิ้งแห่งสิงหยางทั้งสามว่าเหตุใดจึงมาถึงเร็วขนาดนี้ ท่านปู่เจิ้งก็ตอบแบบเดียวกับที่ตอบเซี่ยฟางหวา

ฉินอวี้ยิ้มพลางพยักหน้า

ทักทายกันพักหนึ่ง เวลาก็ล่วงเลยสู่ยามอู่แล้ว พระชายาอิงชินอ๋องสั่งสี่ซุ่นกับชุนหลันให้นำคนยกอาหารที่ตระเตรียมไว้แล้วมาที่ศาลาริมน้ำ

ฉินอวี้ยกมือเรียกเยี่ยนถิง หลี่มู่ชิง กับพวกเฉิงหมิงมาร่วมโต๊ะด้วยกัน

เจิ้งอี้เห็นว่าฉินอวี้มิได้วางมาดฮ่องเต้แม้แต่น้อย หากแต่พูดคุยกับท่านโหวน้อยเยี่ยนแห่งจวนหย่งคังโหว คุณชายหลี่แห่งจวนเสนาบดีฝ่ายขวา และคนอื่นๆ อย่างสบายๆ พร้อมยิ้มอ่อนโยน สมคำร่ำลือว่าเป็นคนละมุนละม่อมอ่อนโยน ไม่แตกต่างจากตอนยังเป็นองค์ชายสี่และรัชทายาท จิตตื่นตระหนกที่เริ่มระแวดระวังตอนมาถึงนั้นค่อยๆ ผ่อนคลายลงกว่าครึ่ง

บนโต๊ะอาหาร เจิ้งอี้ถามว่า “คุณชายทุกท่านล้วนอยู่พร้อมหน้า ไฉนถึงไม่เห็นท่านอ๋องน้อยเจิง”