ส่วนที่ 1 บทที่ 083-4

บทที่ 83-4 บังเอิญพบ

หลังทุกคนเดินห่างไปไกล เซี่ยฟางหวามองหลี่มู่ชิงด้วยใบหน้านิ่งขรึมก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชา “คุณชายหลี่ ข้าจะออกไปนอกเมือง ท่านอยากตามข้าไปด้วยหรือ”

“แล้วพี่ฉินเจิงล่ะ? เจ้าหนีเขาออกมาจากจวนอิงชินอ๋องได้อย่างไร มิกลัวว่าเขาจะโมโหเอาหรือ”

หลี่มู่ชิงไม่ตอบกลับเอ่ยถามขึ้นแทน

เซี่ยฟางหวามองเขาแวบหนึ่งพลางคิดว่าเขาฉลาดเกินไปจนน่ารำคาญ ก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างปวดหัว “เขาบาดเจ็บ ข้าให้เขากินยานอนหลับเข้าไป อย่างน้อยสองวันถึงจะตื่น ระหว่างที่เขาหลับข้าจึงออกมา”

“ออกเมืองไปที่ใด” หลี่มู่ชิงยิ้ม

“คุณชายหลี่ นี่เป็นธุระส่วนตัวของข้า ข้าไม่จำเป็นต้องบอกท่าน” เซี่ยฟางหวารำคาญเล็กน้อยก่อนจะเงยหน้าแล้วเตือนสติเขา

“แต่ช่างโชคไม่ดีเอาเสียเลยที่ข้าบังเอิญพบธุระส่วนตัวของเจ้า” หลี่มู่ชิงยิ้มกล่าว

“คุณชายหลี่ ทางที่ดีเจ้าไม่ควรยื่นมือเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้ มิฉะนั้นตระกูลเดินทางสายกลางอย่างจวนเสนาบดีฝ่ายขวาคงต้องแปดเปื้อน หรือบางทีอาจทำให้ท่านต้องมามีส่วนเกี่ยวข้องไปด้วย” เซี่ยฟางหวามองเขาอย่างตึงเครียดก่อนจะตั้งใจกล่าว