webnovel

คนใสซื่ออย่างข้ามีเมตตาจะตาย

จินเฟยเหยาคิดว่าตนเองเป็นคนที่เอาใจใส่ที่สุด ใจกว้างที่สุด และจิตใจบริสุทธิ์ที่สุดในโลกนี้ นางไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเพราะเหตุใดคนในโลกนี้จึงชอบรังแกนาง... คิดไม่ถึงว่าน้องชายที่นางดูแลมาจนโตจะทรยศนางเพื่ออนาคตของตัวเอง คิดจะส่งนางไปเป็นเตาหลอมมนุษย์ บังคับให้นางต้องทรยศและเป็นศัตรูกับทั้งตระกูลเพื่อปกป้องชีวิตน้อยๆ ของตน นางเข้าสู่สำนักเซียนอย่างยากลำบาก ทว่าเพราะมีพลังบำเพ็ญต่ำต้อย จึงมักจะถูกคนเอาเปรียบ ถึงแม้โชคร้ายจะกลายเป็นดี ได้ตำราลับบำเพ็ญเซียนพิเศษเฉพาะมาก็ตาม เส้นทางแห่งการบำเพ็ญเซียนยังอีกยาวไกล ก่อนที่จะเดินสู่จุดสูงสุดต้องป้องกันตนเองให้ได้ก่อน! เซียนไม่ล่วงเกินนาง นางไม่ล่วงเกินเซียน หากเซียนล่วงเกินนาง นางก็จำเป็นต้องร้าย... อ้อไม่ใช่สิ พยายามสู้กลับเพื่อปกป้องตนเอง ดังนั้นนางจึงไร้ยางอายมากขึ้นทุกที...นางสาบานได้ ทั้งหมดเป็นเพราะนางถูกบีบบังคับจริงๆ นะ...

เจิ้งเยวี่ยชูซื่อ · History
Not enough ratings
725 Chs

0407 พบพานสหายเก่าในแดนไกล

บทที่ 407 พบพานสหายเก่าในแดนไกล

เมืองสร้างเสร็จแล้ว จินเฟยเหยาก็เริ่มแผนการของตนเอง นางแบ่งเผ่าพิภพธรรมดาเป็นสองกลุ่มตามเพศบุรุษสตรี บุรุษเผ่าพิภพทั้งหมดออกไปขุดเหมือง ไม่ว่าจะเป็นสินแร่ใด ขอเพียงนำกลับมาทั้งหมดก็พอ ส่วนสตรีเผ่าพิภพรั้งอยู่ในเมือง แบ่งแยกชนิดแร่ที่ขุดออกมาแล้วเก็บไว้โดยเฉพาะ

เผ่าพิภพขั้นฝึกปราณเหล่านั้นกลับถูกจินเฟยเหยาเรียกออกไปทั้งหมดโดยมีราชันเผ่าพิภพเป็นผู้นำ ให้พวกเขาขุดหลุมขนาดใหญ่ยาวสิบจั้งกว้างห้าจั้งลึกถึงสามจั้ง หลังจากขุดหลุมเสร็จ จินเฟยเหยาให้พวกเขาออกไปขุดโคลนในทะเล

“เจ้าให้พวกเขาขุดโคลนทะเลไปทำไม หรือว่าคิดจะใช้โคลนทะเลปลูกพืชใต้ดิน?” หวาหวั่นซีมองจินเฟยเหยา รู้สึกว่านางเห็นเผ่าพิภพว่างงานไม่ได้เลย แค่คิดจะหางานให้พวกเขาทำล้วนๆ

จินเฟยเหยาเอ่ยราวกับไม่มีอะไร “กินอย่างเดียวไม่ทำงานใครจะทนไหว ถ้าเปลี่ยนดินแล้วสามารถปลูกพืชได้ก็สามารถหาสิ่งที่รากมีขนาดใหญ่หน่อยปลูกลงไปได้ แบบนี้เจ้ากับพั่งจื่อจะได้ออกไปน้อยลง”

Locked Chapter

Support your favorite authors and translators in webnovel.com