webnovel

คนใสซื่ออย่างข้ามีเมตตาจะตาย

จินเฟยเหยาคิดว่าตนเองเป็นคนที่เอาใจใส่ที่สุด ใจกว้างที่สุด และจิตใจบริสุทธิ์ที่สุดในโลกนี้ นางไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเพราะเหตุใดคนในโลกนี้จึงชอบรังแกนาง... คิดไม่ถึงว่าน้องชายที่นางดูแลมาจนโตจะทรยศนางเพื่ออนาคตของตัวเอง คิดจะส่งนางไปเป็นเตาหลอมมนุษย์ บังคับให้นางต้องทรยศและเป็นศัตรูกับทั้งตระกูลเพื่อปกป้องชีวิตน้อยๆ ของตน นางเข้าสู่สำนักเซียนอย่างยากลำบาก ทว่าเพราะมีพลังบำเพ็ญต่ำต้อย จึงมักจะถูกคนเอาเปรียบ ถึงแม้โชคร้ายจะกลายเป็นดี ได้ตำราลับบำเพ็ญเซียนพิเศษเฉพาะมาก็ตาม เส้นทางแห่งการบำเพ็ญเซียนยังอีกยาวไกล ก่อนที่จะเดินสู่จุดสูงสุดต้องป้องกันตนเองให้ได้ก่อน! เซียนไม่ล่วงเกินนาง นางไม่ล่วงเกินเซียน หากเซียนล่วงเกินนาง นางก็จำเป็นต้องร้าย... อ้อไม่ใช่สิ พยายามสู้กลับเพื่อปกป้องตนเอง ดังนั้นนางจึงไร้ยางอายมากขึ้นทุกที...นางสาบานได้ ทั้งหมดเป็นเพราะนางถูกบีบบังคับจริงๆ นะ...

เจิ้งเยวี่ยชูซื่อ · History
Not enough ratings
725 Chs

0406 ลงหลักปักฐาน

บทที่ 406 ลงหลักปักฐาน

อี้ถู่พยายามอย่างสุดความสามารถจริงๆ ตอนแรกยังไม่เคยชินอยู่บ้าง ต่อมาก็ค่อยๆ เข้าถึงบทบาท บ่มเพาะความอหังการแห่งราชันทั่วร่างออกมา เผ่าพิภพที่ติดตามเขาจากผู้บำเพ็ญเซียนขั้นฝึกปราณยี่สิบคนค่อยๆ เพิ่มเป็นร้อยคน สุดท้ายยี่สิบหกตระกูลนี้ก็ตกเป็นของเขา เขาครอบครองประชาชนหนึ่งหมื่นกว่าคนและผู้บำเพ็ญเซียนขั้นฝึกปราณหนึ่งร้อยกว่าคนแล้ว

คนก็มีแล้ว ตอนนี้รอแค่จินเฟยเหยาให้อาหารที่เพียงพอ หนึ่งหมื่นคนนี้ไม่มีผู้บำเพ็ญเซียนขั้นสร้างฐานที่ไม่ต้องกินอาหารเลยสักคน ปริมาณเนื้อที่กินในแต่ละวันจึงเป็นจำนวนมหาศาล หวาหวั่นซีมองเผ่าพิภพที่เป็นตัวแทนตระกูลมาเอาอาหารในแต่ละวันก็หันหน้าไปหาจินเฟยเหยา

“เจ้ามีทรัพย์สมบัติมากเพียงใดกันแน่จึงเลี้ยงคนมากมายปานนี้ได้?” นางไม่รู้ว่าจินเฟยเหยามีทรัพย์สมบัติมากเพียงใด เพียงแต่ปกติดูเหมือนนางยากจนยิ่ง อีกทั้งการกระทำในแต่ละวันก็ดูไม่ออกเลยว่ามีเงิน ถ้าเลี้ยงเผ่าพิภพพวกนี้ให้กินอิ่มไม่ได้ ยังจะเป็นประชาชนอะไรได้ คงก่อกบฏทันทีล่ะไม่ว่า

ยามนี้จินเฟยเหยากำลังวาดบางอย่างลงบนพื้น หยุดมือเงยหน้าขึ้นครุ่นคิดแล้วเอ่ยว่า “ไม่รู้สิ”

Locked Chapter

Support your favorite authors and translators in webnovel.com