webnovel

flashbacks

Ako si kira fifteen years old basically grade ten palang ako short hair five eleven height ko at bisexual oo may pagkabakla ako pero hindi naman masyado nagccrush din ako ng babae pero mostly lalake talaga hindi ko pa naranasan makipagrelasyon dahil takot ako sa commitment pero gusto ko rin na makaranas.....

Carl: matangkad/basketball player/moreno/may lihim na pagtingin kay kira.

Jaine:kaibigan ni kira at emily

Emily: kaibigan ni kira at jaine

Raine:ate ni kira at kasintahan ni clark

Clark: kuya ni carl kasintahan ni raine

(Flashback)

Kira's pov:

"Carl kakain na daw tayo sabi ni mama bilisan mo!"sabi ko "papunta na teka lang kase hindi ko maintindihan yung assignment naten!"sigaw ni carl"tuturuan kita mamaya" pagkatapos naming kumain ay tinapos na rin namin yung assignment"ate kuya saan kayo pupunta?" tanong ni carl "bakit gusto mong maging third will sa date nila?" sabi ko sa kanya nagtawanan kaming tatlo habang namula ang pisngit ni carl "gusto niyo bang sumama para double date?" sambit ni kuya clark natahik kaming dalawa habang tawa ng tawa si ate raine "sige na tara na nga"sabi ni kuya pumunta kami sa isang restaurant at kumain pagkatapos ay namasyal kami sa park si ate at kuya nakahiwalay sa amin kaya kami lang ni carl naglalakad sa isang gilid habang umiinom ng milk tea "hitayin mo ko dito bibili lang ako ng makakain gutom na naman kase ako eh" sabi ko kay carl habang wala ako may lumapit sa kanya na dalawang babae hindi ako malayo sa kanila kaya naririnig ko sila"ang gwapo ni kuya tignan mo"sabi ng isang babae lumapit ang dalawang babae kay carl at nagtanong "um kuya single ka po ba gusto ka kase ng kaibigan ko" naiinggit ako dahil buti pa sila nakakayang sabihin yun pero hindi ko parin maiwasan na magselos kahit na alam kong wala akong karapatan"hindi may girlfriend ako bakit? Sabi ni carl nabigla ako sa sinabi niya "bakit hindi niya sinabi saakin"sabi ko sa sarili ko iiyak na sana ako ng ibinigay ng tindera ang order ko "bat ang bagal mong bumili pagong kaba? Hello.... kira!"sigaw ni carl "a-ah bakit? ay oh eto tara umuwi na tayo" sabi ko wala na ako sa mood mamasyal dahil sa sinabi niya ilang araw ko na siya hindi pinapansin at siguro nahahalata na rin ng mga tao sa bahay yun pero wala akong pake "kira bat parang balisa ka palagi?" tanong ni ate saakin hindi ko siya pinasin at pumunta nalang sa kwarto ko.

Carl's pov:

"carl bat parang iniiwasan ka ni kira may sakit ba siya o baka may ginawa ka?" Tanong ni ate saakin "wala po akong ginawa ate basta pag uwi natin galin sa park ganyan na siya"sabi ko"ah oo nakapagpaalam kanaba sa kanya malapit na kayong umalis diba?"

"ate... hindi niya ako pinapansin paano ako magpapaalam at wag niyo po sanang sasabihin na aalis kami ate please" nagmakaawang sabe ko kay ate jaine"hindi ko sasabihin sige na basta sinasabi ko sayo wag mo sasaktan feelings niya ok?"

"Oo naman makakaasa ka ate!"

Tatlong araw nalang pupunta nakami sa ibang bansa walng kaalam alam si kira dito dahil ayoko na sa pag alis namin makita ko siyang malungkot at hindi ko gusto yon mas mabuti na kung ganito(makalipas ang tatlong araw)

"ate paalis na kami nasan si kira?"

"tulog pa siya" sige ate paalam...naiiyak kong sabi kay ate jaine "magiingat kayo ah"

Kira's pov:

Paggising ko inayos ko muna yung kama ko at pumunta sa kusina "bat parang ang tahimik ng bahay? "tanong ko sa sarili ko"oh gising ka na pala"

"a-ate nasan sina mama?" tumuloy sina carl sa California doon na daw sila mag aaral ng kuya mo clark "

"ANO!! ate wag kang magbiro umagang umaga eh "naiiyak kong sabi "tignan mo kakapost lang nila na nandoon na sila"sabi saakin ni ate habang pinapakita sakin ang post sa phone niya "b-bakit hhuuuhu bakit hindi niyo sinabi saakin!!! Huhuhyk bakit!!"umiiyak akong pumunta sa kwarto ko at nagmokmok ilang araw na akong ganito hanggang mag sstart na ang klases...

Kira pov:

First day of school Papunta na ako sa classroom kasama best friend kong si jaine at emily pareho silang mahihin at ako lang talaga ang maingay sa amin maganda silang dalawa matalino at mabait kaya ko sila kinaibigan,at dahil sila lang talaga nakakaintindi sakin.

(Recess time)

"Pupunta kayo sa canteen?" tanong ni emily "ah oo hintay kukunin ko lang pera ko" sabi naman ni jaine"kayo nalang wala ako sa mood" sambit ko naman "seryoso,lagi ka nalang ganyan ano ba problema mo!,hindi ka naman nagsasabi naiinis na ako sayo!"galit na sabi ni emily "tama na yan! kira tandaan mo nandito lang kami magsabi ka lang dadamayan ka namin"mahinhin na sabi ni jaine "ok fine! sorry na ano ba kase problema mo?"nagpasya na rin akong sabihin sa kanila kung bakit ako nagkakaganito "k-kase pumunta na ng ibang bansa si carl bago pa ako mag confess na gusto ko siya nakita ko nalang sa phone ng ate ko na nandoon na sila.... Huhuuuh"naiiyak kong sabi sa kanila yinakap ako ni jaine sabay sabing"tahan na....diba sabi mo saamin hindi ka iiyak sa lalake oh bakit ngayon umiiyak ka"

"Wag kang umiyak hindi ako sanay makita kang ganyan huhhuh.."naiiyak na sabi ni emily pagkatapos kong sabihin lahat sakanila ang plano ko sana na pag amin sa tattlong taon ko na crush na si carl ay pumunta na kami sa canteen at kumain.